Stres, sadece zihinsel ve fiziksel çöküntüye sebebiyet vermekle kalmaz aynı zamanda bütün bir yaşam kalitesini olumsuzlar..
Stres ve Kontrolsüz Yaşam ...
Üniversite yıllarımda, 'StresiAtma Yolları' adıyla İngilizce'den Türkçe'ye çevirdiğim felsefi ve psikolojik temelli bir kitap vardı..Kitap,stresin sebepleri ve başetme yolları üzerine bilimsel araştırmalara dayalı çok detaylı bir analiz niteliğindeydi...
Doruk yayınlarından çıkan kitap hâlâ akademik çalışmalarda referans olmaya devam etmektedir..Stresin en temel sonuçlarından biri, kişileri kontrol dışı harcamaya sevketmesi ve israf ile obeziteyi tetiklemesi olarak öne çıkmaktaydı..İnsanların yaşadıkları stresin boyutları göz önüne alındığında çok da mantıklı olmayan her türlü harcamaya kendilerini kaptırması ve bu şekilde ana sebeplerden uzaklaşması üzerinde duruluyordu...
Denekler üzerinde yapılan çalışmalar neticesinde ulaşılan sonuç, stres altında yaşayan insanların korkuları ile yüzleşmek yerine unutmayı tercih etmesiydi ve bu tercih en çok da alışveriş çılgınlığı ile ortaya çıkıyordu...
Günümüzde de öyle değil mi?...
Kafayı dağıtmak şeklinde dile getirdiğimiz bu olay, abur cubur yaşantı ile kendini göstermektedir...
İsraftan başka bir anlamı olmayan giyim ve ihtiyaç ötesi lükse kaçan alışverişler, ihtiyaçtan fazla tüketilen sağlıksız yiyecekler ve kazandığından çok tüketim...
Bütün bunları tetikleyen şey, stresin asli sebeplerini bırakıp unutma yoluna gitmektir ..
Kafayı dağıtmanın bir çok faydalı yolu varken, bunları tercih etmek, en kolay yolu seçmek ve kişisel zaafiyeti başka bir zaafiyet ile ikame etmektir...
Zor ve yorucu ama yararlı olandan kaçınmak ve zihinsel aktivite ve fiziksel etkinlik yerine durağan bir yaşamın cenderesine kapanmaktır...
Pekala kitap okunabilir, sanatsal herhangi bir etkinlik tercih edilebilir, farklı yerler gezilebilir v.s.
Oysa bunlar hem zihinsel hem fiziksel hareket tarzına sahip olmayı gerektirir ..
Üstelik bu, stresi atmanın yanında kalıcı çözüm yolu da olabilir...
Çalışan bir zihin çözüm bulabilir ancak, zihinsel ve fiziksel çöküntü asla!...
Ahmet Timur
